ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ

Όποιος έχει περάσει έστω και λίγες μέρες της ζωής του στις ακτές της Μεσογείου, το έχει συναντήσει σίγουρα - το ελαιόδεντρο.

Την άνοιξη, το δέντρο της ελιάς είναι κατάλευκο, στολισμένο με χιλιάδες μικρά άνθη, ενώ το καλοκαίρι καλύπτεται από τη χρυσοπράσινη φυλλωσιά του.

Οι άνθρωποι της Μεσογείου χρησιμοποιούν το ελαιόδεντρο εδώ και περισσότερα από 6000 χρόνια. Στην αρχαιότητα, το ελαιόλαδο δεν χρησιμοποιούνταν μόνο ως τρόφιμο, αλλά και ως καλλυντικό για την φροντίδα του σώματος ή ως φωτιστικό λάδι. Από την εποχή εκείνη παρασκεύαζαν γεύματα με φρούτα, λαχανικά, κρέατα, αρτοσκευάσματα και γλυκά με ελαιόλαδο.

Έως το 1500 π.Χ., η ΕΛΛΑΔΑ ήταν ο κύριος τόπος καλλιέργειας της ελιάς. Από τον 8ο π.Χ. αιώνα, η καλλιέργεια του ελαιόδεντρου εξαπλώθηκε και στις υπόλοιπες χώρες της Μεσογείου.

Οι ελιές, το κρασί, τα σύκα και τα εσπεριδοειδή αποτελούν ακόμη και σήμερα τα βασικά χαρακτηριστικά του μεσογειακού τοπίου. Τα υψηλής ποιότητας φυτικά έλαια συγκαταλέγονται μεταξύ των πολυτιμότερων συστατικών στοιχείων μιας υγιεινής διατροφής.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ; Γιατί κανένα άλλο λάδι δεν συγκρίνεται μαζί του όσον αφορά την ποικιλία των γεύσεων.

Για την παραγωγή ενός λίτρου ελαιολάδου χρειάζονται περίπου 5 κιλά ελιές. Όπως και το κρασί, το ελαιόλαδο διατίθεται σε διαφορετικές γευστικές αποχρώσεις.

Το φυσικό ελαιόλαδο είναι εύπεπτο για το στομάχι, ευεργετικό για το συκώτι, τη χολή και το έντερο, ενισχύει τη δομή των οστών, είναι σημαντικό για τον εγκέφαλο και προλαμβάνει τις καρδιαγγειακές παθήσεις.

Τα χαρακτηριστικά αυτά του ελαιολάδου είναι γνωστά στους ανθρώπους από τη λίθινη εποχή.

Φυσικά, εκτός από το ελαιόλαδο, το δέντρο αυτό μας δίνει και εξαιρετικής ποιότητας βρώσιμες ελιές, που σύμφωνα με την παράδοση οι άνθρωποι τις καταναλώνουν μόλις τα τελευταία 1000 χρόνια περίπου. Ο καρπός της ελιάς δεν τρώγεται όταν τον κόβει κανείς από το δέντρο, καθώς είναι υπερβολικά πικρός. Για να γίνει κατάλληλη προς κατανάλωση, η ελιά χρειάζεται να παραμείνει για αρκετό καιρό μέσα σε νερό, προκειμένου να ξεπικρίσει.

Ένα άλλο προϊόν που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια την εμφάνισή του είναι και το πατέ ελιάς (ή αλλιώς η πάστα ελιάς), που παρασκευάζεται από λιωμένες ελιές αναμεμειγμένες με διάφορα καρυκεύματα. Το ελαιόλαδο, αυτός ο γαστριμαργικός θησαυρός της μεσογειακής κουζίνας, αποτελεί από την αρχαιότητα ακόμη αναπόσπαστο στοιχείο πολλών και πολύ εύγευστων πιάτων και συμβολίζει την ξεγνοιασιά και τη χαρά για ζωή που διακρίνει τους λαούς της Μεσογείου.

Ένας μικρός μεσογειακός καρπός - ποιος θα μπορούσε να του αντισταθεί;